Zamek w Nidzicy
Zamek krzyżacki wzniesiony w latach 1380 - 1400 na planie prostokąta, z wielkim domem mieszkalnym, z dwoma skrzydłami jednotraktowymi oraz bramą wjazdową posiadającą po bokach dwie wieże na planach kwadratów. Dom mieszkalny posiadał na pierwszym piętrze refektarz, kaplicę oraz komnatę wójta. Wokół dziedzińca wewnętrznego znajdował się drewniany ganek wsparty na słupach.
Zamek zdobyty przez wojska polskie w 1410 r. W roku 1454 zajęty przez mieszczan i przekazany polskim wojskom. Po roku 1466 wrócił we władanie Zakonu.
Najwięcej zniszczeń dokonali na zamku żołnierze francuscy, stacjonujący tutaj z przerwami w latach 1806-1812. Od całkowitej ruiny zdewastowany przez Napoleończyków gmach uratował radca sądowy Ferdynand Tymoteusz Gregorovius, skuteczny pomysłodawca odbudowy (1828-1830) średniowiecznej twierdzy z przeznaczeniem na siedzibę sądu, prywatne mieszkania oraz więzienie. Jednak Gregorovius zastrzegł, by nidziczanie wybudowali mu pomnik. Pomnik wybudowany został dopiero po ponad siedemdziesięciu latach od odbudowy zamku. Pomnik mieści się w parku zamkowym. W 1945 roku zamek nie miał już tyle szczęścia - zbombardowany przez Rosjan spłonął, tracąc stropy i część murów. Szybko jednak podjęto decyzję o jego odbudowie, w 1949 obiekt odgruzowano, a trzy lata później ruszyły pierwsze prace zabezpieczające. Pełną restaurację zabytku, łącznie z konserwacją zachowanych malowideł w kaplicy i refektarzu rozpoczęto w 1961 roku i zakończono w 1965.
Współrzędne: 53.359544, 20.429119
tagi: nidzica nidzicy
