Categories

Przejście Biblioteki Załuskich pod zarząd Komisji Edukacji Narodowej

Andrzej Stanisław oraz Józef Andrzej Załuscy młodość spędzili podróżując po Europie, w której dominować zaczęły prądy oświeceniowe. Młodszy z nich, Józef, dłużej pozostał za granicą, odwiedzał dwory królewskie i prowadził polityczne rozmowy. W trakcie swych podróży rozpoczął kompletowanie księgozbioru. Gromadził głównie dzieła o charakterze prawniczym oraz wszelkie polonika. Interesowały go zarówno białe kruki, jak i całe kolekcje.

Także starszy z braci, Andrzej Stanisław, był gorliwym bibliofilem. Trzon jego księgozbioru stanowiła rodowa biblioteka przejęta po ojcu. Biskup krakowski uzupełniał ją głównie dziełami z zakresu nauk ścisłych i stosowanych. Józef Andrzej w 1732 roku ogłosił chęć oddania prywatnych zbiorów Załuskich do użytku publicznego. Lokal dla rozrastających się zbiorów zapewnił Andrzej, który w tym celu zakupił pałac Daniłowiczowski w Warszawie. Otwarcie biblioteki nastąpiło 8 sierpnia 1747 roku. Zbiory Załuskich stały się słynne w całej Europie.

Czytelnicy pracowali na miejscu lub wypożyczali książki. Po śmierci Andrzeja Stanisława, Józef Andrzej przekazał bibliotekę pod opiekę jezuitów. Wkrótce potem znalazł się na zesłaniu w Kałudze. Zmarł wkrótce po powrocie, 7 stycznia 1773 roku. Zgodnie z jego ostatnią wolą  zarząd nad biblioteką objęła Komisja Edukacji Narodowej.


AU

Ilustracja: projekt przebudowy Biblioteki Załuskich, projekt ściany z szafami na książki autorstwa autorstwa Szymona Bogumiła Zuga z 1774 r., Polona, CC-BY-NC.



O ile nie jest to stwierdzone inaczej, wszystkie materiały na stronie są dostępne na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz Muzeum Historii Polski.

This site uses cookies. By continuing to browse this site you are agreeing to use of cookies. More information can be found in the Privacy Policy.